เดวิด มอยส์ ตำนานกุนซือที่แฟนบอล ท็อฟฟี่สีน้ำเงิน ทั้งรักทั้งชัง

เมื่อสิ้นสุดเวลาที่ เอฟเวอร์ตัน และแฟนๆชาว “ท็อฟฟี่สีน้ำเงิน” ดูเขาด้วยความรังเกียจ มันง่ายที่จะลืมว่า เดวิด มอยส์ ผู้จัดการทีมชาวสกอตแลนด์ มาถึงถิ่นกูดิสัน ปาร์ค เป็นครั้งแรกในเดือนมีนาคม 2002 ด้วยคลื่นความหวังแห่งความรู้สึกสบายใจ และไม่มีความกดดันใด

เป็นที่ยอมรับว่าส่วนใหญ่เป็นผลมาจากความสิ้นหวังที่ เอฟเวอร์ตัน ซึ่งบรรดาแฟนบอลรู้สึกหลังจากยืนหยัดใน วอลเตอร์ สมิธ อดีตกุนซือถึง 4 ฤดูกาล โค้ชชาวสกอตติช ถูกไล่ออกในที่สุด หลังจากที่ล้มเหลวในการพาพลพรรค “ท็อฟฟี่สีน้ำเงิน” จบครึ่งบนตารางคะแนนพรีเมียร์ลีก ในระหว่างที่เขาทำหน้าที่

ในความเป็นจริงเมื่อถึงยุค มอยส์ เอฟเวอร์ตัน ก็จบในครึ่งบนตารางคะแนนเพียงครั้งเดียวในช่วงทศวรรษที่ผ่านมา โดยการคว้าอันดับ 6 ภายใต้การคุมทีมของ โจ รอยล์ ในปี 1995/96 หลังจากที่ก่อนหน้านี้ “ท็อฟฟี่สีน้ำเงิน” เคยคว้าอันดับ 3 ในยุค โฮวาร์ด เคนดัล อดีตตำนานกุนซือ

ในการทำงานในตำแหน่งผู้จัดการทีม มอยส์ เริ่มต้นกับ เปรสตัน นอร์ธ เอนด์ อดีตทีมเก่าของเขาสมัยยังเป็นนักเตะ แต่เขาก็ต้องดิ้นรนพาทีมหนีโซนตกชั้น และก็ทำได้สำเร็จ อย่างไรก็ตาม 4 ปีต่อมา บิล เคนไรท์ อดีตประธานสโมสร เอฟเวอร์ตัน ก็ดึงเขามาคุมทีม พร้อมกับหวังเป็นอย่างยิ่งว่าโค้ชวัย 56 ปี จะสามารถทำผลงานได้ดีในถิ่นกูดิสัน ปาร์ค

สัญญาณเริ่มต้นให้กำลังใจ มอยส์ ทำสิ่งที่ถูกต้องทั้งหมดโดยอ้างถึง เอฟเวอร์ตัน ว่าเป็นสโมสรของประชาชน ในระหว่างการแถลงข่าวครั้งแรกของเขา วลีดังกล่าวทำให้เกิดเสียงชื่นชมจากแฟนๆทันที และยินดีที่ได้เขามาคุมทีม

ในเกมแรกของ มอยส์ ที่บ้านในการพบกับ ฟูแล่ม เมื่อวันที่ 22 มีนาคม 2002 เขาได้รับการต้อนรับที่อบอุ่น ซึ่งถูกสร้างขึ้นได้โดยแฟน เอฟเวอร์ตัน ราว 40,000 คน ที่ใช้เวลากว่าหนึ่งทศวรรษในการรอคอยความสำเร็จ และต้องทนทุกข์จากการหนีตกชั้น

การมองโลกในแง่ดีไม่ใช่สิ่งที่ เอฟเวอร์โตเนียน มีอยู่มากมาย แต่ความหวังนั้นชัดเจน มันยังได้รับการปรับปรุงเมื่อ เดวิด อันส์เวิร์ธ ทำให้ เอฟเวอร์ตัน ขึ้นนำ ฟูแล่ม เพียง 27 วินาทีแรกของเกม ซึ่งผลสุดท้าย“ท็อฟฟี่สีน้ำเงิน” ก็เอาชนะ “เจ้าสัวน้อย” ไป 2-1 มันเป็นการประเดิมชัยชนะนัดแรกของ มอยส์

มอยส์ มีชื่อเสียงในฐานะนักวินัยที่เข้มงวด โดยเหตุการณ์ที่ เปรสตัน ซึ่งเขาถูกกล่าวหาว่า วิจารณ์นักเตะ 2 คนที่ไม่ทุ่มเทเท่าที่ควร ซึ่งทำให้ดูเหมือนกลายเป็นคนที่มีปัญหาในการต่อสู้ และหนึ่งในเสียงเชียร์ที่ใหญ่ที่สุดของวันแรกๆของเขาที่ เอฟเวอร์ตัน นั้น ถูกสงวนไว้สำหรับการแต่งตัวของ เจสเปอร์ บลอมควิสต์ ปีกชาวสวีเดน

เมื่อรวมกับสัญญาณที่ให้กำลังใจของสิ่งที่ มอยส์ ดูเหมือนว่าสามารถทำกับทีมที่น่ากลัวที่เขาได้รับมา โค้ชสกอตติชช่วยยกความเศร้าโศกที่กูดิสัน ปาร์ค ออกไป และเข้าสู่การทำงานเต็มฤดูกาลครั้งแรกของเขา ซึ่งสามารถเซ็นสัญญากับนักเตะใหม่ครั้งแรกให้กับสโมสร

ริชาร์ด ไรท์ อดีตโกลด์ทีมชาติอังกฤษ เป็นนักเตะรายแรกที่ มอยส์ คว้าตัวมาร่วมทีม เอฟเวอร์ตัน ขณะที่ พอล แกสคอยน์ และ ดาวิด ชิโนลา 2 กองกลางจอมเก๋า ถูกปล่อยตัวออกจากสโมสรเพื่อเป็นการลดอายุเฉลี่ยของทีม และลดเพดานค่าจ้างนักเตะ

อีกข้อบ่งชี้ว่า มอยส์ จะมองไปในอนาคต คือการตัดสินใจของเขาในวันเปิดฤดูกาลเพื่อเปิดตัวนักเตะจากทีมเยาวชนของ เอฟเวอร์ตัน ชื่อ เวย์น รูนี่ย์ กองหน้าชาวอังกฤษวัย 16 ปี สัญญาณเริ่มต้นกำลังให้กำลังใจขณะที่ “ท็อฟฟี่สีน้ำเงิน” แพ้เพียงเจ็ดครั้งก่อนวันคริสต์มาส มันเป็นสิ่งที่แทบจะไม่ได้อยู่ในความคิดของแฟนบอลเลย

แต่มันจะต้องดูในบริบทของสิ่งที่แฟนๆ ได้ทนในฤดูกาลก่อนหน้านั้น ช่วงเวลานี้รวมถึงชัยชนะ 2-1 ที่บ้านของ อาร์เซน่อล ยุติ 33 เกมที่ไม่เคยแพ้ใครของ “ไอ้ปืนใหญ่” กับผู้ชนะที่โดดเด่นในตอนนี้คือ รูนี่ย์ ที่ซัดประตูสุดสวยผ่านมือ เดวิด ซีแมน อดีตโกลด์ทีมชาติอังกฤษ

ผลลัพธ์เหล่านี้ประสบความสำเร็จอย่างมากกับผู้เล่นคนเดียวกันกับที่ สมิธ เคยต่อสู้ ส่วนใหญ่แล้วพวกเขาเป็นคนที่ไม่พิถีพิถัน และเป็นมืออาชีพจู้จี้ แต่ มอยส์ ดูเหมือนจะสามารถยกระดับเกมของพวกเขาได้ โดยในบางครั้งเขายังปรับใช้ ลี คาร์สลีย์ เป็นกองกลางตัวรับฝั่งขวาได้อย่างยอดเยี่ยม

ความสามารถของ มอยส์ ในการดึงฟอร์มสูงสุดจากผู้เล่นที่มีฝีมือเหมือนเหล่านี้ รวมถึงการเพิ่มนักเตะสายเลือดหนุ่มที่ต้องการมากในทีม โดยตอนนี้แฟนบอลส่วนใหญ่ร้องเพลงสรรเสริญเขา โดยมีสาวก เอฟเวอโตเนียน รายหนึ่งระบุว่า “ถ้าผมกลับบ้าน และพบ มอยส์ อยู่บนเตียงกับผม ผมคงจะมีความสุขที่สุด”

ผู้เลื่อมใสคนหนึ่งชื่นชมยินดีผ่านในโทรศัพท์วิทยุท้องถิ่นระบุว่า ‘In Moyes We Trust’ ซึ่งต่อมามันกลายเป็นวลีที่น่าสนใจในการเชียร์ของแฟนๆ อย่างไรก็ตาม ในซีซั่น 2003/04 มันเป็นปีที่ 2 ของ มอยส์ กับ เอฟเวอร์ตัน โดยพิสูจน์แล้วว่าเป็นช่วงเวลาที่เลวร้ายที่สุดของเขากับ “ท็อฟฟี่สีน้ำเงิน” หลังจากพวกเขาจบเหนือโซนตกชั้นเพียงอันดับเดียวเท่านั้น

ในปี 2004 เอฟเวอร์ตัน ตัดสินใจขาย รูนี่ย์ ให้กับ แมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด ภายใต้การคุมทีมของ เซอร์ อเล็กซ์ เฟอร์กูสัน ตำนานกุนซือชาวสอตแลนด์ มันเป็นธุรกิจที่แฟนบอล “ท็อฟฟี่สีน้ำเงิน” รู้สึกผิดหวังอย่างยิ่ง และคิดว่าทีมจะล้มเหลว

แต่ความกลัวว่า ความหวังในช่วงต้นถูกวางผิดพลาดก็หายไปอย่างรวดเร็วในปีดังกล่าว เมื่อ เอฟเวอร์ตัน บุกเข้าไปในสี่อันดับแรกอย่างไม่น่าเชื่อ และรักษาตำแหน่งคว้าตั๋วไปเล่นในศึกยูฟ่า แชมเปี้ยนส์ ลีก ได้อย่างน่าทึ่ง ซึ่งเป็นความสำเร็จที่สรุปความสามารถของ มอยส์ ได้ดีที่สุด

ในความเป็นจริงมันเป็นเพียงการตัดสินใจที่น่ากลัวจาก ปิแอร์ลุยจิ คอลิน่า อดีตผู้ตัดสินชื่อดังชาวอิตาลี ที่ผิดพลาด ซึ่งไม่ให้ประตูที่ ดันแคน เฟอร์กูสัน หัวหอก เอฟเวอร์ตัน ยิงใส่ บียาร์เรอัล และนั่นหมายความว่า ทีมจากเมอร์ซีย์ไซเดอร์ ต้องตกรอบแบ่งกลุ่ม

ต่อจากฤดูกาลที่ได้ไป แชมเปียนส์ ลีก ในระยะสั้นของพวกเขา เอฟเวอร์ตัน จบต่ำกว่าอันดับ 8 เพียงครั้งเดียวเท่านั้นในช่วงเวลาของ มอยส์ ที่สโมสร มันเป็นการปรับปรุงที่สำคัญในสิ่งที่เกิดขึ้นต่อหน้าเขา และแม้ตอนนี้เปอร์เซ็นต์การชนะของเขาจะสูงกว่าอดีตผู้จัดการทีม “ท็อฟฟี่สีน้ำเงิน” ทั้งหมด

หมอกสีแดงหลังจาก 12 ปีกับ เอฟเวอร์ตัน มอยส์ โชคไม่ดีที่ย้ายไปกุมบังเหียน แมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด และรับหน้าที่เป็นไปไม่ได้ที่จะประสบความสำเร็จต่อจาก เซอร์ อเล็กซ์ เฟอร์กูสัน ยอดตำนานนายใหญ่ “ปีศาจแดง”

เมื่อ มอยส์ กลับมาที่ กูดิสัน ปาร์ค เป็นครั้งแรกในปี 2014 ในฐานะกุนซือ แมนฯยูไนเต็ด การต้อนรับของเขาก็น้อยกว่า การต้อนรับครั้งแรกที่เขาคุม เอฟเวอร์ตัน แม้นายใหญ่สกอตติช รับใช้สโมสรมานานกว่าทศวรรษโดยไม่ได้รับรางวัลใดๆ แต่เขาได้รับมรดกมาจากทีมผู้น่าสงสารที่อายุมาก และลดอายุเฉลี่ยโดยเปิดตัวนักเตะที่อายุน้อยที่สุด 5 คน

นักเตะที่แฟนบอล เอฟเวอร์ตัน ชื่นชอบหลายรายการได้รับการเซ็นสัญญาจาก มอยส์ อาทิ ฟิล จากีลก้า, จอห์น สโตน และ โจลีออน เลสคอตต์ 3 กองหลังจอมแกร่ง รวมไปถึง เลห์ตัน เบนส์ แบ็คซ้ายชาวอังกฤษ โดยอดีตโค้ช “ปีศาจแดง” มีความสามารถพิเศษในการปั้นนักเตะจากลีกล่างจนกลายเป็นดาวดัง

ในเวลาต่อมา เลสคอตต์ และสโตน ถูกขายให้กับ แมนเชสเตอร์ ซิตี้ เพื่อผลกำไรมหาศาล สิ่งที่ดีที่สุดของ มอยส์ คือ ทิม เคฮิล จอมทัพทีมชาติออสเตรเลีย ที่มีค่าตัว 12 ล้านปอนด์ ซึ่งได้รับจัดอันดับให้เป็นหนึ่งในการซื้อที่คุ้มค่าที่สุดในยุคพรีเมียร์ ลีก เช่นกันกับ เชมัส โคลแมน ดาวเตะไอริช ที่ได้รับคำชมว่าเป็นหนึ่งในแบ็คขวาที่ดีที่สุดในลีกมาหลายฤดูกาล

ดังนั้นเราจะได้รับจาก ‘In Moyes We Trust’ เพื่อไปหาอนาคตได้อย่างไร และประวัติศาสตร์จะดูเวลาของเขาที่ เอฟเวอร์ตัน ได้อย่างไร ในขณะที่ข้างต้นเป็นตัวอย่างของความฉลาดของเขาในตลาดพยายามที่จะซื้อตัว มารูยาน เฟลไลนี กองกลางทีมชาติเบลเยียม และก็สำเร็จ

แฟนๆ แมนฯยูไนเต็ด คงจะรู้จักกันดี ที่นั่น มอยส์ ต้องจัดการทีม “ปีศาจแดง” ซึ่งอาจเป็นสโมสรที่ใหญ่ที่สุดในโลกฟุตบอล และกับการพยายามที่จะจู่โจมสโมสรเก่าของเขาสำหรับผู้เล่น 2 คน ที่เขาได้คว้าตัวไปแล้ว

ในการให้สัมภาษณ์ล่าสุดกับ “สกาย สปอร์ต” สื่อกีฬาชั้นนำแดนผู้ดี มอยส์ อ้างว่า เอฟเวอร์ตัน ไม่มีความทะเยอทะยานมากพอในการไล่ล่าความสำเร็จ บางทีการอ้างสิทธิ์ที่เพ้อฝัน แต่ส่วนใหญ่จะยอมรับว่าการขาดผู้ที่ได้รับการพิสูจน์แล้วว่าเป็นสิ่งที่ทำให้ “ท็อฟฟี่สีน้ำเงิน” กลับมาในช่วงยุคของเขา

พลังโจมตีทางเลือกแรกเมื่อ มอยส์ เข้ามาคุม เอฟเวอร์ตัน คือ โธมัส ราดซินสกี้ อดีตกองหน้าทีมชาติแคนาดา และ เควิน แคมป์เบล หัวหอกชาวอังกฤษ ถึงแม้นักเตะทั้ง 2 รายจะดูก้าวร้าว แต่ก็พวกเขาก็ประสานงานกันได้อย่างลงตัว

อย่างไรก็ตาม สถิติการยิงประตูของ ราดซินสกี้ และ แคมป์เบล ไม่ดีนัก มอยส์ ต้องการหมัดเด็ดที่ช่วยเขาได้มากขึ้น ทีมของเขาจะได้รับประโยชน์จากการเล่นที่อย่างชาญฉลาดของศูนย์หน้าตัวเป้าอย่าง ดันแคน เฟอร์กูสัน ที่กำลังสิ้นสุดในอาชีพ และช่วงเวลาของ รูนี่ย์ ที่สโมสรก็สั้นเกินไป

ด้านการกำหนดเวลาของ มอยส์ ที่ เอฟเวอร์ตัน คือความสามารถในการทำงานภายในงบประมาณที่ จำกัด แต่มันก็คุ้มค่าที่จะจำได้ว่า แม้จะร้องไห้จนขัดสน โค้ชชาวสกอตแลนด์ ทำลายสถิติการซื้อตัวของสโมสรถึงสามครั้งสำหรับกองหน้าเพียงตำแหน่งเดียว แต่เขามักจะใช้จ่ายใช่ไหม?

มอยส์ เคยลงทุนยืมตัว ไบรอัน แม็คไบรด์ กองหน้าชาวอเมริกัน ที่ได้ลงสนามไป 8 เกม และยืมตัว ฟรานซิส เจฟเฟอร์ส อดีตดาวยิง เอฟเวอร์ตัน กลับมาจาก อาร์เซน่อล ในช่วงสั้นๆ นอกจากนี้ เขายังยืมตัว มาร์คัส เบนด์ อดีตหัวหอกทีมชาติอังกฤษ ไปล่าตาข่ายอีกด้วย

การยืมตัวกองหน้าทั้ง 3 ราย เป็นการบ่งบอกถึงข้อจำกัดทางการเงินในขณะนั้น แต่มีเจตนาที่ดีกว่าเมื่อ มอยส์ ได้ทำลายสถิติการซื้อตัวของ เอฟเวอร์ตัน เพื่อเซ็นสัญญากับ เจมส์ บีทตี้ ศูนย์หน้า ของ เซาแธมป์ตัน ในราคา 6 ล้านปอนด์ ในปี 2005

บีทตี้ จบซีซั่นในปี 2002/03 ในฐานะนักเตะชาวอังกฤษที่ทำประตูสูงสุดในลีกด้วยจำนวน 23 ประตูและทำประตูได้ 17 ลูกในฤดูกาลถัดไป แต่ฟอร์มของเขาไม่สอดคล้องกันในฤดูกาลก่อน อย่างไรก็ตาม มอยส์ มีความเสี่ยงที่ไม่เคยมีมาก่อนในการเซ็นสัญญากับเขาในขณะที่ อดีตดาวเตะ “นักบุญ” ได้รับบาดเจ็บ

มอยส์ จ่ายเงินเป็นประวัติศาสตร์ถึง 8.6 ล้านปอนด์ให้กับ คริสตัล พาเลซ สำหรับการว้าตัว แอนดี จอห์นสัน ในฤดูกาลถัดไป อดีตหัวหอกชาวอังกฤษ เริ่มต้นอาชีพการงานที่ยอดเยี่ยมกับ เอฟเวอร์ตัน เขาทำประตูได้ในการเดบิวต์ และซัดไป 2 ประตู ในชัยชนะ 3-0 ในบ้านเหนือ ลิเวอร์พูล ในศึกดาร์บี้ แมตช์

อย่างไรก็ตาม ภายหลังการเริ่มต้นที่ดี จอห์นสัน ต้องทนทุกข์ทรมานกับการยิงไม่ได้ 13 นัด ซึ่งไม่ได้รับความช่วยเหลือจาก มอยส์ เขาได้ลงเล่นเป็นระยะๆหรือบังคับให้เป็นกองหน้าคอยไล่เก็บลูกบอลยาวจากแดนหลัง จากนั้นเขาใช้เวลาเพียงสองฤดูกาลก่อนที่จะถูกขายให้ ฟูแล่ม

ในเดือนสิงหาคม 2007 มอยส์ ใช้เวลามากขึ้น คราวนี้เขายอมจ่าย 11 ล้านปอนด์ สำหรับ ยาคุบู จาก มิดเดิลสโบรห์ โดยดาวยิงไนจีเรีย ไม่เต็มใจที่จะทำอะไรเพื่อทีมนอกจากใส่บอลเข้าไปในตาข่าย แต่เขาเป็นนักเตะที่พิสูจน์แล้วว่ายอดเยี่ยมกับ โบโร และ พอร์ทสมัธ อดีตต้นสังกัด ซึ่งสุดท้าย เขากลายเป็นผู้เล่น เอฟเวอร์ตัน คนแรกที่ยิงได่ถึง 20 ประตูในฤดูกาลเดียว นับตั้งแต่ ปีเตอร์ แบร์ดสลีย์ ทำได้ในปี 1992

ในที่สุด มอยส์ ก็มีกองหน้าที่ไว้ใจได้ ชิ้นส่วนที่หายไปที่เขาอ้างในภายหลังเป็นสิ่งเดียวที่ทำให้เขาท้าทายชื่อ เอฟเวอร์ตัน จบอันดับที่ 5 ในปี 2007/08 พวกเขามี 22 คะแนน ตามหลังทีมแชมป์อย่าง แมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด นั่นเป็นผลงานที่ยอดเยี่ยม แต่เป็นสิ่งที่ปฏิเสธการเรียกร้องของเขา

ฤดูกาลแรกของ ยาคุลู พิสูจน์ให้เห็นแล้วว่า เอฟเวอร์ตัน เป็นสโมสรที่ดีที่สุดสำหรับเขา และด้วยการบาดเจ็บ และความสูญเสียจากฟอร์มตก เขาจึงไม่เคยเข้าใกล้การยิงประตูเยอะแบบนั้นอีกเลย และมีความรู้สึกเสมอว่า ไม่ว่าเขาจะทำประตูมากแค่ไหนการที่เขาทำงานหนักไม่ได้หมายความว่า เขาไม่เคยได้รับความไว้วางใจอย่างเต็มที่จากผู้จัดการทีม

หลุยส์ ซาฮา ได้รับความเดือดร้อนจากการบาดเจ็บที่ แมนฯยูไนเต็ด และในขณะที่เขาให้ช่วงเวลาของความสดใสสำหรับ เอฟเวอร์ตัน เมื่อกองหน้าชาวฝรั่งเศสเป็นเพียงวิธีที่จะแก้ปัญหาระยะสั้น ขณะเดียวกัน นิกิซา เยลาวิช ดาวยิงโครเอเชีย เริ่มต้นอย่างยอดเยี่ยมในทัพ “ท็อฟฟี่สีน้ำเงิน” หลังย้ายมาจาก กลาสโกว์ เรนเจอร์ ในลีกสกอตแลนด์ และดูเหมือนว่า สโมสรอาจจะได้พบกับกองหน้าในที่สุดพวกเขาก็โหยหา

แม้ว่าจะไม่ได้รับพรสวรรค์ด้วยฝีเท้าอย่าง จอห์นสัน แต่กองหน้าชาวโครเอเชียนั้น มีความคล่องตัวมากกว่า บีทตี และ ยาคุบู การเคลื่อนไหวของเขานั้นฉลาด และเป็นอันตรายกับคู่แข่ง โดย มอยส์ ระบุว่า “ผมเห็นภาพในหัว และทิศทางที่ผมคิดว่าเขาควรจะไปอยู่ตรงนั้น และทำประตูได้ ผู้เล่นคนไหนที่เราต้องได้มาร่วมทีม ผู้เล่นคนไหนสามารถช่วยเราให้ก้าวหน้าได้อีก เยลาวิช คือ นักเตะคนนั้น”

6 ประตูแรกของสโมสรที่ประสบความสำเร็จในการสัมผัส หลังจากเซ็นสัญญามาในช่วงตลาดเดือนมกราคม ปี 2011/12, เยลาวิช ซัดไป 11 ลูก ใน 16 เกม แต่หลังจากจบครึ่งฤดูกาลแรกกับสโมสร ฟอร์มการถล่มประตูของเขาก็หายไป

เยลสวิช ถูกจับให้เล่นเป็นกองหน้าคนเดียว เมื่อเขามาถึง และ เอฟเวอร์ตัน ได้รับประโยชน์อย่างมากจากการเปิดพื้นที่แนวรับให้นักเตะอย่าง ลีออน ออสแมน และ สตีเวน พินาร์ แต่แล้ว คาฮิลล์ ก็เข้าร่วมทีม นิวยอร์ก เร้ดบูลล์ส ในช่วงฤดูร้อนปีนั้น และ มอยส์ เห็นว่าเหมาะสมที่จะผลักให้ เฟลลีนี่ ก้าวไปข้างหน้าจากตำแหน่งตามธรรมชาติของเขาในใจกลางแดนกลาง

ในขณะที่ เคฮิลล์ มีความสุขที่ได้ทำงานอย่างไม่เหน็ดเหนื่อย และเสียสละเพื่อประโยชน์ของผู้อื่นสัญชาตญาณของ เฟลไลนี่ ก็น้อยลง เมื่อนับรวม 8 ประตูในช่วงต้นฤดูกาลที่ เขาไม่สามารถเล่นร่วมกับ เยลาวิช ได้ ความเชื่อมั่นลดลง กองกลางเบลเยียมได้ทำประตูแค่ 7 ลูกในสองฤดูกาลสุดท้ายของเขากับ เอฟเวอร์ตัน

ในหลายๆด้านรู้สึกได้ถึงสัญลักษณ์ของความล้มเหลวของ มอยส์ ในที่สุดเมื่อพบว่ากองหน้าตัวฉกาจของ เอฟเวอร์ตัน หมดความเชื่อมั่นจากแผนการเล่นของเขาเอง และคำวิจารณ์ที่อดีตนายใหญ่ “ท็อฟฟี่สีน้ำเงิน” โดนคือ เขาไม่รู้วิธีการใช้ประโยชน์จากผู้เล่นที่มีพรสวรรค์

เมื่อ มิเกล อาร์เตตา กองกลางตัวเก่งที่ย้ายมาจาก เรอัล โซเซียดาด มอยส์ มักจะเล่นให้เขาทางด้านขวาแทนที่จะอยู่ตรงกลางของสนาม ซึ่งเขาเหมาะสมที่สุดอย่างชัดเจน มันเป็นหลายฤดูกาลก่อนที่ แข้งชาวสเปน จะได้รับอนุญาตให้สร้างสรรค์เกมจากตำแหน่งกองกลางตัวเอง นี่คือสิ่งที่ มอยส์ ทำกับ ออสแมน และ พินาร์ ทำ

เมื่อทุกอย่างเดือดลงในท้ายที่สุด มอยส์ ฟื้นความภูมิใจที่หายไปให้กับ เอฟเวอร์ตัน เขาให้สโมสรมีช่วงเวลาที่ดี เช่น ชนะดาร์บี้ แมตช์ ต่อ ลิเวอร์พูล 3-0 เขาทำลายสถิติด้วยการรักษาตั๋วแชมป์เปี้ยน ลีก ในปี 2005 และเอาชนะ แมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด ในรอบรองชนะเลิศเอฟเอ คัพ

แต่ถึงกระนั้นความประทับใจที่ยั่งยืนสำหรับ เอฟเวอร์โตเนียน หลายคนก็คือ ผู้จัดการทีมที่ทำให้สโมสรมีความมั่นคง และทำให้พวกเขาติดอันดับท็อป 7 จากนั้นก็ไม่สามารถทะลุผ่านเพดานกระจกได้ คนที่ไม่ทราบว่า จะทำอย่างไรกับผู้เล่นที่มีความคิดสร้างสรรค์ และผู้ที่มักจะมีความผิดในการนำมีดไปใช้ปืนต่อสู้กับทีมชั้นนำ

มอยส์ อาจใช้เวลานานถึง 12 ปีที่ เอฟเวอร์ตัน แต่หลายคนรู้สึกว่าเขาควรจะจากไปสองหรือสามฤดูกาลก่อนหน้านี้ โดยพาสโมสรไปไกลเท่าที่จะทำได้ ผู้ภักดีของเขาหลายคนโต้แย้งว่า หลังจากได้รับเงินจำนวนมากอย่างที่จ้าง โรนัลด์ คูมัน โค้ชชาวดัตช์ และ มาร์โก ซิลวา เทรนเนอร์โปรตุเกส

ในฤดูกาลที่ผ่านมา มอยส์ อาจพา เอฟเวอร์ตัน ไปเล่นในยูฟ่า แชมเปี้ยนส์ ลีก และอาจจะท้าทายตำแหน่งท็อปโฟร์เป็นประจำ บางคนแย้งว่าการทำงานภายใต้ข้อจำกัดด้านงบประมาณนั้น เป็นผลดีกับเขา มันทำให้เขามีข้ออ้างในตัวเองทุกครั้งที่ทีมของเขาล้มเหลว