อัพเดทครั้งล่าสุด อัตราภาษีของสหราชอาณาจักรสำหรับผู้มีรายได้สูง มีโครงสร้างดังนี้
– เงินช่วยเหลือส่วนบุคคลมีมูลค่าสูงถึง 12,570 ปอนด์ ซึ่งไม่ต้องชำระภาษีเงินได้
– อัตราพื้นฐาน 20% ใช้กับรายได้ระหว่าง 12,571 ถึง 50,270 ปอนด์
– อัตราที่สูงกว่า 40% จะถูกเรียกเก็บจากรายได้ระหว่าง 50,271 ถึง 150,000 ปอนด์
– อัตราเพิ่มเติม 45% ใช้กับรายได้ที่มากกว่า 150,000 ปอนด์
ในสหราชอาณาจักร นักฟุตบอลที่มีรายได้มากกว่า 150,000 ปอนด์ต่อปี จะตกอยู่ในกลุ่มภาษีสูงสุดที่ 45% นอกจากนี้ยังต้องได้รับเงินสมทบจาก เนชั่นแนล อินชัวรันซ์ (National Insurance) ระบบทำให้แน่ใจว่าผู้มีรายได้สูง อาทิเช่น นักฟุตบอล มีส่วนสำคัญของรายได้เป็นภาษี ตัวอย่างที่ระบุระบุว่าเงินเดือนเฉลี่ยรายสัปดาห์สำหรับนักฟุตบอลใน พรีเมียร์ลีก อังกฤษ ซึ่งอาจสูงมหาศาล ส่งผลให้นักฟุตบอลเหลือเงินประมาณ 1,516,900 ปอนด์ หลังหักภาษีเงินได้และนิค (NIC) จะได้รับการจัดการผ่านระบบเพย์ PAYE (Pay As You Earn) จ่ายตามที่นักฟุตบอลได้รับโดยสโมสรต้นสังกัด จำนวนเงินเดือนรายปี 2,880,000 ปอนด์ นอกจากนี้เงินเดือนกลับบ้านโดยเฉลี่ยของนักฟุตบอลใน พรีเมียร์ลีก อังกฤษ หลังหักภาษีในสหราชอาณาจักรอยู่ที่ประมาณ 2.3 ล้านปอนด์ต่อปี ซึ่งเน้นถึงผลกระทบที่สำคัญของการเก็บภาษีต่อรายได้รวม ตัวเลขเหล่านี้สะท้อนถึงระบบภาษีของสหราชอาณาจักร และการคำนวณที่คล้ายกันจะนำไปใช้ในประเทศอื่นๆ ตามกฎหมายภาษีเฉพาะของประเทศนั้นๆ ประเทศที่มีอัตราภาษีสูงกว่าสำหรับผู้มีรายได้สูงสุดอาจเห็นการหักเงินรายได้รวมอย่างมีนัยสำคัญมากขึ้น ในขณะที่ประเทศที่มีอัตราภาษีหรือสิทธิประโยชน์ทางภาษีต่ำกว่าสำหรับนักกีฬาอาจส่งผลให้นักฟุตบอลรักษาสัดส่วนรายได้ได้มากขึ้น
รายได้ของนักฟุตบอลหลังหักภาษีอาจแตกต่างกันอย่างมากขึ้นอยู่กับประเทศที่เล่น ระดับรายได้ และกฎหมายและข้อบังคับด้านภาษีต่างๆ ที่บังคับใช้ ในประเทศที่มีระบบภาษีแบบก้าวหน้า ผู้มีรายได้สูงกว่า เช่นเดียวกับนักฟุตบอลอาชีพหลายๆคน มักจะตกอยู่ในกลุ่มภาษีสูงสุด ยกตัวอย่างให้เห็นภาพ ปัจจุบัน โมฮาเหม็ด ซาลาห์ รับค่าเหนื่อย 350,000 ปอนด์ (ประมาณ 15.75 ล้านบาท) ต่อสัปดาห์ กลายเป็นนักเตะที่มีค่าเหนื่อยสูงสุดภายในสโมสรลิเวอร์พูล จากอัตราภาษีและโครงสร้างเหล่านี้ หาก โมฮาเหม็ด ซาลาห์ ได้รับเงินเดือนรายปีตามสัญญาล่าสุด ทำให้เข้าเกณฑ์ 150,000 ปอนด์ จะต้องจ่ายภาษีเงินได้ 45% ของรายได้
